मराठी म्हणी व त्यांचे अर्थ – Marathi Mhani Meaning Arth : मराठी मध्ये १००० पेक्षा मराठी म्हणी सर्व परीक्षेत वारवार येणारे दर्जेदार मराठी म्हणी . आवडल्यास शेअर करा .
मराठी म्हणी व त्यांचे अर्थ – Marathi Mhani Meaning Arth
गंगेत घोडं न्हालं: सर्व इच्छा पूर्णत्वास जाणे.
गरजवंताला अक्कल नाहि: असहाय्य माणूस कोणाकडेही मदतीची याचना करतो.
गतं न शौच्यम: एखादी गोष्टीचे महत्व संपल्या नंतर त्यासाठी उपाय योजना करणे व्यर्थ आहे.
गोरा गोमटा कपाळ करंटा: नुसते दिखाऊपण काही कामाचे नसते.
गरज सरो नि वैद्य मरो: स्वार्थी मनुष्य दुसऱ्यांचा विचार करत नाही. “Marathi Mhani with Meaning List”
गरज ही शोधाची जननी आहे: गरजेच्या वेळी मनुष्य हर प्रकारे हवी ती गोष्ट मिळवणे.
गावात नाही झाड अन म्हणे एरंडया ला आले पान: एखादी गोष्ट उगीचच वाढवून सांगणे.
गावात घर नाही अन रानात शेत नाही: कफल्लक असणे, दरिद्री असणे.
गरिबान खपाव ,धनिकान चाखाव: जीवावर कोणीही बलाढ्य दुबळ्या माणसाच्या आपला फायदा करून घेतो.
ग ची बाधा झाली: फाजील आत्मविश्वास बळावणे.
गर्वाचे घर खाली: गर्व असलेल्या माणसाचा पराजय होतोच.
गाढवाचा गोंधळ लाथांचा सुकाळ: मुखं मनुष्य आपल्या वागण्याने सर्वदूर गोंधळ उडवतो.
गंगा वाहते तोवर हात धुवून घ्यावे: जोवर लाभ घेता येतो तोपर्यंत स्वार्थ साधून घेणे.
गोगल गाय पोटात पाय: वरून दुर्बळ वाटणारे आतून स्वार्थी असू शकतात.
गाढवं मेलं ओझ्याने अन शिगरू मेलं हेलपाट्याने: समजदार व्यक्ती काम करत आपले जीवन व्यतित करतात तर मुर्ख मनुष्य काम न समजल्याने त्रस्त जगतो.
गाव करी ते राव न करी: एकीचे बळ एकट्या माणसाच्या कामाच्या तुलनेत जास्त असते व त्यामुळे अशक्य गोष्टी सुद्धा साध्य होतात.
गरजेल तो बरसेल काय: मोठमोठ्या गोष्टी करणारे लोक मुळात काहीही काम करत नाहीत.
गुरवाचे लक्ष निविद्यावर: मनुष्य प्राण्याला स्वार्थाच्या गोष्टी लगेच कळतात.
गाढवाच्या पाठीवर गोणी कष्टकरी: माणसाला तया कष्टा संबधित लाभ मिळत नाही तो लाभ इतरांना मिळतो.
आंधळे दळते अन कुत्रे पीठ खाते: एकाने कष्ट करायचे अन दुसऱ्याने लाभ घ्यायचा.
आखाड्याच्या मैदानात पहिलवानाची किंमत: माणसाला योग्य ठिकाणीच किंमत मिळते.
आंधळ्याची बहिऱ्याशी गाठ: एकमेकांना मदत न करणाऱ्या व्यक्ती जवळ येणे.
आस्मान दावणे: पराजय करणे.
आठ हात लाकुड, न‌ऊ हात धलपी: एखाद्या गोष्टीची फारच स्तुती करून सादर करणे.
आईजीच्या जिवावर बाईजी उदार: दुसऱ्याचा पैसा दान करून स्वतः चा बडेजाव दाखविणे.
आधी जाते बुद्धी मग जाते लक्ष्मी: आधी वर्तन बिघडते मग मनुष्य कंगाल होतो.
आलिया भोगासी असावे सादर: आलेल्या संकटास कुरकुर न करता तोंड देणे भाग असते.
आईची माया न पोर जाई वाया: अति लाडाने मुल बिघडते.
आकांक्षापुढती गगन ठेंगणे: आशावाद ठेवल्यास कोणतेही लक्ष्य साध्य होते.
आयत्या पिठावर रेखोट्या मारणे: कोणतेही काम न करता दुसर्‍याच्या जिवावरउपभोग घेणे.
आचार भ्रष्ट नि सदा कष्ट: अनाचाराने वागणारा माणूस सदा दु:खी असतो.
गाढवाने शेत खाल्ले ,पाप ना पुण्य वाईट: व्यक्तीला त्याचा वागण्याचे काहीही वाटत नाही.
ढवळ्या शेजारी बांधला पावळया, वाण नाही पण गुण लागला: दोन व्यक्तींना सोबत राहताना एकमेकांच्या सवयी लागणे.
ढवळ्या जातो आणि पवळ्या येतो पण सावळा गोंधळ तसाच राहतो: कारभारी व्यक्ती बदलली तरी फारसे बदल होत नाही अन तोच तो गोंधळ उडतो.
ताकास तूर न लागू देणे: मनातील गोष्ट न सांगणे.
तू राणी मी राणी पाणी कोण आणी: दोन सुकुमार ,नाजूक व्यक्ती कधीही काम करत नाही, असे व्यक्ती जवळ आल्यास एकमेकांचा एकमेकांना फटका बसतो.
तहान लागल्यावर विहीर खोदणे: गरज लागल्यानंतरच एखाद्या गोष्टीसाठी तयारी करणे.
तुझी दाढी जळू दे पण माझी वीडी पेटू दे: दुसऱ्याचे नुकसान झाले तरी चालेल पण स्वतःचा स्वार्थ साधणे.
ताक कुंकून पिणे: प्रत्येक छोटी गोष्ट सुद्धा काळजीपूर्वक करणे.
तीन तिघाडा काम बिघाडा: एखादे काम भरपूर जणांनी लक्ष केंद्रित करून केले तर अपयश येऊ शकते.
तळ्यात मळ्यात करणे: मनाची अवस्था अस्थिर असणे.
तोबरयाला पुढे ,लगमला मागे: फायद्याचा वेळी पुढे पुढे ,कामाच्या वेळी मात्र मागेमागे.
ताकापुरते रामायण: एखादी गोष्ट मिळेपर्यंत संवाद साधणे. स्वार्थ साधल्यावर तडक निघून जाणे.
ताकास जाऊन लोटा लपवणे: एखादी गोष्ट इच्छा नसतांना लपविणे.
तेल गेले तूप गेले हाती आले धुपाटणे: एकाच दोन वेगवेगळ्या गोष्टींवर लक्ष केंद्रित केल्यावर दोन्ही गोष्टींचा लाभ न होणे.
तरण्याला लागली कळ अन म्हातारयाला आल बळ: तरुण माणूस आळशी असतो.
मराठी म्हणी व त्यांचे अर्थ
तळ हाताने सूर्य झाकला जात नाही: छोट्या गोष्टीनी फार मोठे व थोर बाबी दडवता येत नाही.
आज अंबरी उद्या झोळी धरी: कधी थाटामाटात तर कधी दरिद्री राहणे.
आपण शेण खायचं अन दुसऱ्याच तोंड हुंगायच: स्वतः वाईट कर्म करायचे अन दुसऱ्यावर संशय घ्यायचा.
आले अंगावर घेतले शिंगावर: संकटाचा सामना धैर्याने करावा.
एक नूर आदमी दस नूर कपडा: माणसाचा रुबाब नीटनेटक्या पोशाखाने वाढतो.
एक कोल्हा सतरा ठिकाणी व्याला: एकाच माणसाचा भरपूर लोकाना त्रास होणे.
एक ना धड भारभार चिंध्या: अनेक गोष्टी अपूर्ण करून , कोणत्याही गोष्टी पूर्ण न करणे.
एकावे जनाचे करावे मनाचे: सर्वांचे विचार एकूण आपला स्वतःचाच निर्णय घ्यावा.
एका कानावर पगडी घरी बाईल उघडी: बाहेर श्रीमंतीचा आव आणायचा व घरी दारिद्र्यात राहणे.
एकाने गाय मारली तर दुसऱ्याने वासरू मारू नये: एकाने वाईट गोष्ट केली तर आपल्यालाही वाईट गोष्ट करण्याचा हक्क पोहोचत नाही.
एका हाताने टाळी वाजत नाही: दोष दोन्हीकडे असतो.
एकटा जीव सदाशिव: एकटा माणूस चिंतामुक्त अन सुखी असतो.
एरंडाचे गुर्हाळ: एखादी गोष्ट लांबलचक व कंटाळवाणी असणे.
एका माळेचे मनी: सर्वजण येथून तेथून सारखे.
एका कानाने एकवे दुसऱ्या कानाने सोडून द्यावे: ऐकलेल्या सगळ्याच गोष्टींचा विचार करणे व्यर्थ आहे.
एका हाताने टाळी वाजत नाही: भांडणात एकाचीच चुकी नसते, प्रत्येकाची थोडी चूक असतेच असते.
एक पाय मोडल्याने गोम लंगडी होत नाही: एकसारखे अनेक स्त्रोत उपलब्ध असता काम थांबत नाही किंवा श्रीमंत व्यक्तीचा काही पैसा खर्च झाला तरी त्याचा परिणाम होत नाही.
एकादशी अन दुप्पट खाशी: नियमांच्या विरुद्ध वर्तन करणे दरिद्री माणसाचा उपयोग होत नाही.
ऐकावे जनाचे पण करावे मनाचे: दुसऱ्यांचे न ऐकता स्वतःचे निर्णय स्वतःघेणे.
ऐतखाऊ लांडग्याचा भाऊ: कष्ट न करण्याची सवय असलेला मनुष्य कुठेही आयते खायला मिळाले की डल्ला मारतात.
ओठात एक नि पोटात एक: प्रकट करताना विचार वेगळे अन मनात काही वेगळेच विचार.
ओसाड रानात एरंडाचा उदो उदो: अशिक्षित गावात कमी शिकलेला माणूस विद्वान ठरतो.
ओठी तेच पोटी: बोलावे तसे वागावे, सरळमार्गी माणूस.
ओळखीचा चोर जीवे मारी: एखाद्याला आपण गुन्हा करताना पाहिल्यास तर तो आपल्या जिवावर उठतो.
